AİLE HEKİMLERİMİZ RAHATSIZ…

Değerli okurlar, hepinizi en derin sevgi ve saygılarımla selamlıyor ve bu haftaki çok önemli konumuza giriş yapıyoruz.

Efendim malumunuz olduğu üzere, ülke çapında 5-6-7 Kasım’da Aile Hekimlerimizin iş bırakma eylemleri oldu.

Bugün çok kıymetli bir hekim arkadaşımla yeni çıkarılacak yönetmelik ile ilgili konuştuk. Aile hekimi kendisi.

Doğrusu inanamadım. Antibiyotik, antienflamatuar türü ağrı kesiciler ve mide ilaçlarının aile hekimliklerince reçete edilmesine ciddi kısıtlamalar getirilecek.

Ayrıca bu yönetmelikle hekimlerin başta maaş olmak üzere özlük hakları ciddi anlamda olumsuz etkilenecek.

Hasta ile aile hekimlerini çoğu zaman karşı karşıya getirecek, hekimlerimizin çalışma azmi ve şevkini olumsuz yönde etkileyeceği aşikar olan bu yönetmeliğin, sağlık sistemimiz için hayırlı olacağını sanmıyorum.

Benim gibi kronik rahatsızlıkları olan, aile hekimliği uygulamasının getirdiği avantaj ve kolaylıklarından sürekli yararlanan yaşı kemale ermiş insanlar başta olmak üzere, tüm hastalar için bir zorluk ve meşakkattir.

Esasen Aile Hekimliği uygulaması çok iddialı ve şaşalı söylemlerle bu ülkede devreye konulmuş ve zannımca şimdiye kadar da başarı ile yürümekte idi.

Neden böyle bir yönetmeliğe ihtiyaç duyuldu, bunun hekimlerimize ve hastalarımıza pozitif ne katkı sunacağı bilgiye, iknaya muhtaç.

Sözüm ona hekimlerimizin iş yükünü azalmak adına hazırlanan ve en çok da bu iddialarla topluma anlatılmaya çalışılan bu yönetmelikle hekimlerimizin ayrıca maaşlarında yaklaşık % 25-30’lara varan bir kesintiye gidiliyor.

Bu yönetmeliğin yol açması muhtemel olumsuzluklar başta aile hekimlerimiz olmak üzere, tüm sağlık camiası, hastalar ve hasta sahipleri mutsuz ve endişeli bir duruma sevk etmektedir.

Sağlığımızı, aslında bir yerde hayatımızı, canımızı emanet ettiğimiz, sağlığımızın düzelmesine ve dahi ömrümüzün uzamasına neden olan bu kahramanlarımıza bu yönetmelik reva görülmemeli, bilakis özlük haklarında ve maaşlarında hatırı sayılır iyileştirmeler yapılmalı, iş yüklerinin azaltılması noktasında aile hekimlerimizin sayısının artırılmasının yanı sıra bu mesleğin cazibesinin artılması için de gerekli yasal düzenlemelerin yapılması lazım gelir.

İlk basamak tedavi merkezleri olan aile hakimliklerinde büyük özveriyle çalışan hekimlerimiz, sağlık sistemimizin iş yükünü önemli ölçüde almakta, tam teşekküllü hastaneleri ve orada çalışan hekimlerimizin ve diğer sağlık çalışanlarımızın elini hafifletmekte ve rahatlatmaktadır.

Zira asıl sahada olan, tabir-i caizse işin mutfağında olan, işin cefasının çoğunu çeken aile hekimlerimizin ta kendileridir.

Bu yanlıştan dönülmeli, bu yönetmelik geri çekilmelidir. Geçmişte bir çok kritik konuda son anda, akılcı ve yerinde müdahalelerle bir çok yanlışı düzelten, toplumdan gelen sese kulak veren sayın Cumhurbaşkanımızın bu yönetmelik ile ilgili olarak, gerekeni yapacağını umuyor, inanıyor ve talep ediyoruz.

Aile hekimlerimizin sağladığı sağlık hizmetlerine ulaşmakta zorluk çeken hastalarımızın üst hastanelere taşınmasıyla yığılmalar artacak, zaten ağır aksak işleyen randevu sistemi kitlenecek, iş kaybı, zaman kaybı artacak, hekimlerimizin verimliliği düşecektir.

Aile hekimlerimiz kötü gün dostumuz, tabir-i caizse her başımız ağrıdığında kardeşimizden önce yanımızda bulduğumuz can dostlarımızdır.

Devlet olarak, millet olarak aile hekimlerimize sahip çıkalım.

Saygıyla…