EKONOMİK TABLO İÇ AÇICI DEĞİL… 

Eskiden insanlar birbirlerine ilaç idi, şimdi insan insana dert, insan insana hasret bunca insan kalabalığının içinde.

Ne dostluk kaldı ne komşuluk. Ne vefa kaldı, ne adamlık. Ne akraba var derdinize derman, ne sizi anlayan sıcak bir dost sesi.

Toplum olarak, aile olarak dolayısıyla da fert olarak biz, biz olmaktan çıktık. Bizi biz yapan neredeyse tüm değerlerimizden uzaklaştık.

Hristiyan alemi yılbaşı olunca bir indirim furyası başlatır. Biz Ramazan olunca gıda, deprem olunca kira fiyatlarını uçururuz. Aslında uçan biziz, haberimiz yok. İnsanlığımızı, vicdanımızı, merhametimizi çoktan terketmiş başka alemlerde uçuşa geçmişiz, haberimiz yok.

Bugün bu memlekette bir yandan asgari ücretin yarı fiyatına bir ay çalışan insan da var, tek bir lahmacunun 1500 lira olduğu tatil beldelerinde bir yemeğe milyon liralık para ödeyip masadan kalkan da var. Kirası maaşından fazla olan gariban da var, otırduğu villasını beğenmeyen de var.

Otobüs kartında parası olmadığı için gideceği yere yaya giden de var, 20 milyonluk arabasını iki üç yaşında diye satıp sıfırını alan da…

Çocuğunun ilaç parasını bulamayan da var, bir gecelik eğlencede milyonlar harcayan da…

SMA hastası çocuğunun ölümle pençeleştiğini gördüğünden çaresizlikten ciğeri dağlanan ana baba da var, o çocuğu hayatta tutacak parayı, para olarak görmeyecek kadar varlıklı olan da…

Gıda, kira, gayrı menkul, , ulaşım gibi bazı kalemlerde dünyanın en astronomik rakamlarına ve inanılmaz enflasyonuna sahibiz.

Anlaşılmaz bir denetimsizlik, bir başı boşluk, bir serbestlik var. Bu bir zulümdür. Zengin daha zengin olurken, yoksul çok daha yoksullaşıyor.

Devletin ilgili kurumları, ilgili ve yetkilileri ivedilikle bu noktada müdahil olası, gerekli yasal düzenlemeleri yapması, bir an önce piyasaları ve dahi memleketin ezici çoğunluğu olan bilhassa emekli, dul, yetim, sabit ve dar gelirli kesimlerini hiç olmazsa bu noktada rahatlatacak adımları atması gerekli ve elzemdir. Zira bu devletin hem görevi, hem sorumluluğudur.

Uygulanan yanlış ve memleketimiz reel şartlatına aykırı makro ekonomik politikalardan vazgeçilmeli. Piyasaları daraltan, sözüm ona kontrolsüz talebin yarattığı enflasyonist baskıyı kontrol altına alma çabalarına dayalı ekonomik model yerine, ücret politikasında daha adil, daha hakkaniyetli davranılmalı, üretimi artıran, ihracatı teşvik eden politikalara yer verilmeli.

Özelleştirme yerine devletin kalmışsa elindeki kurumların hem hizmet kalitesini, hem karını artırma yoluna gidilmelidir.

Yeni istihdam alanları açılmalı, özel sektöre yönelik bu konuda teşvik politikalarına gidilmeli, gerekli yasal düzenlemeler yapılmalıdır.

Yeni üniversiteler açmak yerine, mevcut üniversitelerin bilimsel zeminde kendilerini geliştirecek her türlü girişime destek, onay ve ön ayak olunmalıdır.

Halktan gelen sese kulak verilmeli, kanaat önderlerinin fikirlerine başvurulmalı, onların bilgi ve görüşleri dikkate alınmalıdır.

Ücret ve gelir dağılımdaki adaletsizlik giderilmeli, bu noktada vatandaş devletine küstürülmemelidir.

Devletin ilan ettiği ve duyurduğu tasarruf, devletin her kademesinde çok ciddi şekilde uygulanmalı, bu konuda toplumun vicdanını rahatlatacak uygulamalara gidilmelidir.

Devletin bakanlıklarına ve büyük kurumlarına ayrılan bütçelerdeki adaletsizlik ortadan kaldırılmalıdır. Örneğin toplum vicdanı çokça rahatsız eden başta diyanet olmak üzere bir çok kurumlarındaki israf giderilmelidir.

Bu konuda ülkemiz için bir şans ve değer olarak gördüğüm Cumhurbaşkanımız sayın Recep Tayyip Erdoğan’ın acilen A Takımımda ve ekonomi kurmaylarında baştan sona bir revizyona gidilmesi gerektiğini düşünüyorum.

Rabb’im ülkemizi ve dahi devletimizi her daim pâyidar kılsın.

Saygılarımla…