İNSANIN EN DEĞERLİ OLDUĞU GÜN!

İNSANIN EN DEĞERLİ OLDUĞU GÜN!

Fark ettiniz mi bilmiyorum! İnsanlar artık ne doğana seviniyor, nede ölene üzülüyor. Varsa yoksa! Ben Aldım- ben sattım. Ben Yaptım- ben ettim…

İnsanın değerli bir varlık olarak yaratılmasının amacı, onun hem ilahi hem de ahlaki sorumlulukları ile anlam kazanır. İnsanın yaratılış amacı, Allah’a ibadet etmek, ahlaki değerleri yaşamak ve dünyada adaleti sağlamaktır. Aynı zamanda insan, özgür iradesi ve düşünme yetisiyle kendi yaşamına anlam katma sorumluluğu taşır. Dünyadaki en değerli varlık insan iken, insan için en değerli şeyin maddiyat olmaması gerekiyor. İnsanlığın temel değerlerin oluşturan merhamet ve muhabbet kaçınılmazdır. Muhabbetin amacı; insanları birleştirici ve barıştırıcı olmasıdır. Ancak çoğu zaman muhabbetin en kalabalık olduğu yerde bile insanlar yapayalnız kalıyorlar. İnsanı değerli hale getiren bir çok etken bulunurken; insanın en değerli olduğu gün öldüğü gün olmaması gerekiyor. İnsan kendini her daim değerli hale getirebilmeli, bizler güzellikleri ertelesek de ömür eretelenmiyor.

Tolstoy bir yazısında şöyle der: “insan dün, bugün ve yarın arasındaki kavgayı ayırmaya çalışırken hayatını kaybeden zavallı bir yolcudur.” Kendi yaşam felsefemizi oluşturmaya çalışırken bir çok yaşam sahnesinden mahrum kalıyoruz. İnsani değerlerimize her daim sahip olmalıyız

Peki nedir bu insani değerler? Şöyle açıklarsak; “Adâletli davranma ve  diğer insanlarla paylaşabilme, Affetme, Vefalı olma, Akrabalara iyilik, Aileye önem verme, Akıllıca davranma, Alçak sesli konuşma, Ahlak sınırlarını aşmama, Anlaşmalara riayet, Barışçıl olma, Doğru bilgi sahibi olma, Cömertlik, Çalışkanlık, Dargınları barıştırma, Dinlemesini bilme, Anlayışlı olma, Emanete riayet, Fakirlere iyilik, Güzel ve yumuşak konuşma, Güzelce münakaşa, Her zaman orta yolu tutma, İçli ve yumuşak olma, İffetli ve ağırbaşlı olma, İstişare etme, İnsanlara saygı ve şükran, İyi örnek olma, Kararlarda ihtiyatlı olma, Kardeşlik, kendisi için istediğini başkası için de isteme, Kötülüğü iyilikle savma, Nefis temizliğine sahip olma, Rıfk ile muamele, Selamlaşma, Sevgi ile muamele etme, Sözünde durma, Sükûnet ve suhulet, Şefkat ve merhamet, Şerefli olma, Temiz olma, Tevazu sahibi olma, Toplum halinde yaşama, Vicdan özgürlüğünü korumu, Varlıkları olduğu gibi kabul etme, varlığı değerli görme, Yüce Gönüllü olma…”